Acne vulgaris is een chronische ontstekingsaandoening van het talgklierfollikelcomplex, die resulteert in een mix van mee-eters, papels, pustels, noduli en zelfs cysten. Het komt vooral voor in het gezicht, de borst en de rug, zowel bij tieners als bij volwassenen. Varianten zijn onder andere acne comedonica (overwegend mee-eters), acne papulopustulosa (met ontstekingen) en de ernstiger vormen zoals acne conglobata, gekenmerkt door diepe ontstekingen en mogelijk littekenvorming.

De ziekte ontstaat wanneer androgenen tijdens de puberteit de talgproductie versterken. Tegelijkertijd veroorzaakt een verstoorde keratinisatie van de follikels verstopte poriën, waarin Cutibacterium acnes zich vermenigvuldigt. Dit leidt tot een ontstekingsreactie van het immuunsysteem, dat rode, gevoelige bultjes produceert. Bij ernstige vormen dringt de ontsteking dieper door en kunnen cysten en blijvende littekens ontstaan huidziekten.nl.

Bij milde acne zijn lokale behandelingen vaak al effectief. Denk aan retinoïden (zoals adapaleen, comedolytisch en ontstekingsremmend) of benzoylperoxide, vaak gecombineerd met een lokaal antibioticum zoals clindamycine of erytromycine om bacteriegroei tegen te gaan huidziekten.nl+2huidziekten.nl+2huidziekten.nl+2. Bij matig ernstige vormen wordt doorgaans orale antibiotica voorgeschreven, zoals doxycycline of minocycline, meestal in combinatie met topische therapie. Vrouwen met hormonale acne kunnen baat hebben bij een anticonceptiepil met anti-androgene werking. Bij therapieresistente of ernstige acne is orale isotretinoïne het middel van keuze, hoewel dit strikt medisch toezicht vereist vanwege mogelijke bijwerkingen. Aanvullende therapieën omvatten chemische peelings, microdermabrasie, laser- of lichttherapie (zoals fotodynamische therapie) ter verbetering van de ontsteking en huidstructuur huidziekten.nl+8huidziekten.nl+8huidziekten.nl+8. Ondersteuning van de huidbarrière via milde reiniging en zonbescherming blijft belangrijk.